Het is inmiddels een paar jaar geleden, maar ik herinner het mij als de dag van gisteren dat een Amerikaanse gast in het hotel waar ik werkte, mij een biljet van $100 in mijn hand drukte en zie, “zo, die zijn voor de goede zorgen!”. Vervolgens ben ik op een groot plein in Nederland terras gaan lopen en de fooien die daar over het terras werden uitgestrooid, hebben mij een hele zomer in comateuze toestand gehouden. De fooi was altijd genoeg om laveloos thuis te komen. Zelfs in een aantal banen hierna werd de fooi zelfs als substantieel deel van het inkomen meegenomen in de besprekingen. “Ja, je verdient op papier niet zo heel veel, maar vergeet niet dat er nog zo’n paar honderd euro aan fooi bijkomt.” Inkomen wat je inderdaad meteen maar weer moest vergeten, want het als inkomen zien, hield in dat het moest aangeven bij de blauwe-enveloppen-jongens. En dat deed natuurlijk niemand. Dus echt substantieel was het nou ook weer niet, want je kon er geen hypotheek mee krijgen. Het hele fooi systeem in Nederland had eigenlijk maar één groot voordeel. De eigenaar hoefde zich niet of nauwelijks met de gastvriendelijkheid van zijn personeel te bemoeien, want dat merkte zij direct in hun inkomen (lees fooi). Dus zolang het personeel tevreden was, zat het met de gastvriendelijkheid ook wel snor. En onderling werd er ook wel opgelet, want het was aan een ieder gelegen dat er veel fooi werd binnen gehaald.

Maar waarom nu de verleden tijd in deze zin? We zijn steeds meer electronisch gaan betalen wat tot gevolg heeft dat we iets minder fooi zijn gaan krijgen. De gast weet ook veel meer, is ervarener, kortom kritischer, dus er zal echt hard gewerkt moeten worden om nog wat fooi binnen te slepen. Dus lijkt de kaars voor de eigenaar nu aan twee kanten te branden. Hij krijgt steeds moeilijker goed personeel want het “substantiële gedeelte van het salaris” is voor een groot deel weg gevallen. Voor hetzelfde salaris niet meer hoeven vliegen, rennen, vallen en weer opstaan…dus waarom zou je.

Hij moet nu actief gaan opletten of het wel goed zit met de gastvriendelijkheid van zijn personeel. Want aan de fooi kun je inmiddels niet meer zien of het goed gaat met de zaak. En het met het elektronische worden van de samenleving is ook de gast mondiger geworden. Een review staat binnen een minuut op het wereldwijde web en de hele wereld kan meegenieten met het drama dat zich voltrok op tafeltje 4.

Hoe los je beide problemen in 1 keer op?

Maak deze tips de nieuwe fooi voor het personeel. Een restaurant waar een bonus wordt gegeven als er goed gepresteerd wordt, zal altijd aantrekkelijker zijn om voor te werken dan een bedrijf welke dit niet doet. Kortom, je trekt weer gemotiveerd personeel aan. En zolang de reviews, cijfers waarderingen beter worden, zal het met de gastvriendelijkheid ook wel goed zitten. Er zijn legio manieren om deze waardering die de gast voor het bedrijf heeft (neemt de tijd en moeite om iets op te schrijven) om te zetten in een waardering voor het personeel. Denk aan bonussen, salaris-verhogingen, uitjes, etc.

Het is nu aan de horeca eigenaren om de tips om te gaan zetten in fooi voor het personeel!! Zie het als een positieve modernisering, een tafel die geen fooi gaf, hoorde je als eigenaar nooit wat van. Nu heeft die gast een stem en zet de tip (of fooi) het internet.

Groei mee met de tijd en maak je elektronische tip(s) ten gelde!!!